Apteki w Krakowie
BCM
11 lutego 2024
Bonifratrzy przy swoich szpitalach zakładali także pomocne w ich pracy apteki. Nie inaczej było też w Krakowie, jakkolwiek apteka na potrzeby szpitalne wystarczała w zupełności. W związku z tym bonifratrzy zamierzali prowadzić również usługi aptekarskie dla innych mieszkańców, starając się o otwarcie apteki publicznej. Z różnych względów aż do naszych czasów pozostawało to tylko w sferze planów.
Najstarszymi znanymi dokumentami, zezwalającymi bonifratrom krakowskim na powszechną sprzedaż lekarstw, są tzw. dekrety dworskie z 1748 r. i 1768 r., ale rozbiory Rzeczpospolitej przekreśliły w praktyce te zamierzenia. Po przeprowadzce na Kazimierz także austriackie władze zaborcze nie wyrażały długo zgody, pomimo prób podejmowanych ustawicznie przez bonifratrów, np. dużym kosztem otwarto w 1865 r., zgodnie z ówczesnymi wymogami aptekę, ale osobista interwencja prezydenta Krakowa Józefa Dietla doprowadziła do jej zamknięcia. Dopiero w 1912 r. zaświtała nadzieja na zmianę statusu apteki szpitalnej na powszechną. Wówczas władze zgodziły się, nareszcie, na pozytywne załatwienie tej sprawy, jednak zdecydowana postawa aptekarzy krakowskich, doprowadziła rok później do cofnięcia zgody. Do końca XX w. sprawy tej nie rozwiązano.
Starania zakonników sprawiły, że ostatecznie 28 lutego 2003 r. otwarto prywatną aptekę bonifraterską noszącą nazwę „Uzdrowienie Chorych”. Znajduje się ona na parterze budynku przy ul. Krakowskiej 50, przylegającego do kościoła od strony południowej. Jest to budynek piętrowy, który swoje początki datuje na przełom XVI i XVII w. W 1 połowie XVII w. został całkowicie przebudowany, a w XX w. dwukrotnie restaurowany.
Asortyment apteki:
- Preparaty ziołowe gotowe i recepturowe
- Leki gotowe i recepturowe
- Przeciwżylakowe wyroby pończosznicze
- Parafarmaceutyki
- Kosmetyki lecznicze