Pomoc psychologiczna po porodzie w Katowicach

Pogotowie ratunkowe 112 lub 999

Poradnik psychologiczny

Emocjonalne problemy

Przygnębienie poporodowe tzw. „Baby blues” największe nasilenie osiąga ok. 3 dnia po porodzie i może trwać do kilkunastu dni. Jest to stan normalny w połogu, występujący nawet u 80% młodych mam. Charakteryzuje się przeżywaniem huśtawki emocjonalnej. Okresowo może pojawić się płaczliwość, smutek, odczucie bezradności i przytłoczenia obowiązkami. Początkującej mamie może wydawać się, że nie rozumie potrzeb dziecka, co prowadzi do poczuć winy. Przy „baby bluesie” zwykle wystarcza wsparcie najbliższych. By sobie pomóc:

• Poproś bliskich o konkretną pomoc i wsparcie, szczególnie w czynnościach dnia codziennego – może to być ugotowanie obiadu, zrobienie zakupów.
• Daj sobie przyzwolenie na przeżywane emocji, rozmawiając o nich z bliskimi osobami.
• Zadbaj o odpoczynek i relaks, śpij wtedy, gdy śpi Twoje dziecko.
• Poszukaj wsparcia innych kobiet, które niedawno urodziły i znają to doświadczenie (zrozumienie, że nie jest się samotnym w trudnej sytuacji, może przynieść ulgę).

Depresja poporodowa

Może pojawić się w ciągu pierwszych 6 miesięcy po porodzie. Stan ten trwa nawet około roku i wiąże się z ogromnym cierpieniem. Jeśli zaobserwujesz u siebie 3 z poniższych sygnałów trwających dłużej niż kilkanaście dni, udaj się wtedy po pomoc psychologiczną:

• Smutek odczuwany przez większość dnia i obniżony nastrój;
• Często odczuwany lęk; może to się ujawniać w różny sposób, np. obawa, by zostawać sama w domu; obawa, że ktoś Cię źle oceni w roli matki itd.;
• Poczucie, że jesteś złą matką, nie radzisz sobie z opieką nad dzieckiem,;
• Ciągłe obwinianie siebie o wszystko, a zwłaszcza o to, że nie potrafisz być dobrą matką;
• Poczucie, że nikt nie jest w stanie Ci pomóc, że nigdy nie będzie tak, jak sobie wymarzyłaś;
• Od dłuższego czasu bardzo trudno jest podejmować najprostsze decyzje, np. czy wyjść dziś na spacer, jak ubrać dziecko;
• Niechętne wstawanie z łóżka, brak siły, aby się umyć, ubrać, zadbać o siebie, nie mówiąc już o sprzątaniu, czy innych czynnościach domowych;
• Utrata apetytu lub wręcz przeciwnie „zajadanie” smutków;
• Trudności ze snem, płytki sen, łatwe wybudzanie, nie możesz usnąć lub budzisz się bardzo wcześnie rano, i nie można tego wyjaśnić rytmem snu Twojego dziecka.

Zobacz nasze pozostałe wpisy:

Poradnik laktacyjny
Opieka nad noworodkiem
Poradnik psychologiczny